Aluminiumtriacetaat

Aluminiumtriacetaat
Algemeen
Molecuulformule	${\displaystyle {\ce {C6H9AlO6}}}$
IUPAC-naam	Aluminiumacetaat
Andere namen	Aluminium(III)acetaat
Molmassa	204,113[1] g/mol
SMILES	CC(=O)[O-].CC(=O)[O-].CC(=O)[O-].[Al+3]
CAS-nummer	139-12-8
PubChem	8757
Wikidata	Q27861942
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Fysische eigenschappen
Smeltpunt	(ontleedt) 120 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Aluminiumtriacetaat, volgens de officiële naamgevingsregels: aluminiumacetaat,^[2] is een chemische verbinding met de molecuulformule ${\displaystyle {\ce {C6H9AlO6}}}$. Onder standaardomstandigheden is het een witte, wateroplosbare, vaste stof^[3] die ontleed bij ongeveer 200 °C.^[4] Bij oplossen in water hydrolyseert het triacetaat tot een mengsel van basische, hydroxide/acetaten (aluminiummonoacetaat en aluminiumdiacetaat),^[5]. Deze verbindingen vormen een chemisch evenwicht met elkaar. De naam aluminiumacetaat wordt ook vaak voor dit mengsel gebruikt.

Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Aluminiumtriacetaat heeft een aantal medicinale toepassingen vanwege zijn jeukverlichtende, astringente en antiseptische eigenschappen.^[6] Als receptvrij medicament wordt het als burowwater^[7] toegepast in de behandeling van infecties van de uitwendige gehoorgang.^[8][9] In combinatie met aminozuren wordt burowwater gebruikt om te gorgelen in de bestrijding van aften's.^[10] In de diergeneeskunde wordt aluminiumtriacetaat toegepast in de bestrijding van de ziekte van Mortellaro in runderen.^[11]

Net als de andere aluminiumacetaten wordt het triacetaat toegepast om verfstoffen aan textiel te laten hechten.^[12] Samen met aluminiumdiacetaat^[13] of aluminiumsulfacetaat^[14] wordt het gebruikt voor katoen en andere cellulosevezels^[15] en zijde.^[14] Het is ook gecombineerd met ijzer(II)acetaat, waarbij verschillende kleuren ontstaan.^[16]

1. ↑ Berekend op basis van de op 2 jan 2022 in de Nederlandse Wikipedia voor de verschillende elementen vermelde atomaire massa's
2. ↑ International Union of Pure and Applied Chemistry (2005). Nomenclature of Inorganic Chemistry IUPAC Recommendations 2005. RSC Publishing. ISBN 0854044388.
3. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam CRC
4. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam decomposition
5. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam OxfordDict
6. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam NCIt
7. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam BurowsDrugs.com
8. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam Otitis1
9. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam Otitis2
10. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam ApthousUlcer
11. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam Mortellaro
12. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam W&B
13. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam DiacetateMordant
14. ↑ ^{a b} Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam PbOAc2Prep
15. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam MordantCellulose
16. ↑ Ellis, Catharine (2016). The Weaver's Studio   Woven Shibori. F+W Media, Inc., "Transformative Processes", 83–84. ISBN 9781632503541.